Trakt Św. Jakuba, taką oficjalną nazwę zyskała także nyska część szlaku świętego Jakuba. Uroczyste otwarcie traktu nastąpiło 16 sierpnia 2009 roku. Kiedyś pielgrzymowanie do miejsc świętych cieszyło się dużą estymą. Szczególnie ważna była droga do grobu św. Jakuba, czyli „Caminos de Santiagos”.
Obecnie, kiedy dla wielu osób jest to niewiele mówiąca nazwa, warto przypomnieć jej sens i historię. Tym bardziej że i Nysa została także włączona do jakubowego szlaku.
Droga św. Jakuba, czyli Caminos de Santiagos prowadziła z domu każdego pielgrzyma do grobu św. Jakuba Apostoła Starszego w Santiago de Compostella w Hiszpanii. Święty Jakub Starszy był synem Zebedeusza i Salome oraz bratem św. Jana Ewangelisty. Określenie Starszy powstało, dla odróżnienia go od drugiego apostoła Jakuba zw. Młodszym, brata Judy Tadeusza.
Św. Jakub był pierwszym apostołem, który poniósł męczeńską śmierć. W 44 r. został ścięty mieczem z rozkazu Heroda Agryppy I (był on wnukiem Heroda I).
Po śmierci św. Jakuba uczniowie wykradli jego ciało i pochowali na wzgórzu Iria Flavia w Hiszpanii. Tam, bowiem według tradycji udał się święty Jakub po Zesłaniu Ducha Świętego, by głosić Słowo Boże. Osiem wieków później około 830 r. gwiazdy zaprowadziły pewnego pustelnika w miejsce grobu świętego. Od tego czasu nosi ono nazwę „campus –stella”, czyli pole gwiazd, a drogę do grobu świętego nazywano Mleczną Drogą, nawiązującą do gwiazd, które pokazały drogę pustelnikowi. W tym czasie na półwyspie Iberyjskim trwały walki między chrześcijanami a Arabami. Chrześcijańscy rycerze, uznając św. Jakuba za swego patrona, który pierwszy przyniósł ewangelię na ziemię hiszpańską, idąc do boju, krzyczeli Święty Jakub. I tak łacińskie Sant Jacob przeszło w Santiago a w połączeniu z określeniem Campus Stella dało nazwę Santiago de Compostella. Już też w IX wieku powstała tradycja pielgrzymowania do grobu świętego Jakuba Apostoła. Było to jedno z trzech miejsc, które dobrze było odwiedzić. Grób położony na najdalej na zachód wysuniętego miejsca w Europie, odwiedzało rocznie miliony pielgrzymów. Wracając, przywozili ze sobą niespotykane w innych miejscach muszle. Nazwano je wkrótce muszlami św. Jakuba, które stały się atrybutem pielgrzymów podobnie jak laska czy kij. Już też w średniowieczu wzdłuż głównych dróg prowadzących wędrowców, powstawały szpitale i klasztory, w których czekał kubek mleka, chleb i miód. Do wielkich pielgrzymów należeli m.in. Karol Wielki, św. Franciszek z Asyżu, św. Ignacy Loyola oraz wielki pielgrzym naszych czasów Jan Paweł II. To właśnie Jan Paweł II w Santiago de Compostella w 1982 roku wygłosił tzw. Akt Europejski, prosząc, aby Europa odnalazła samą siebie, swoje korzenie. Już sześć lat później Rada Europy mianowała drogę św. Jakuba pierwszym kulturowym szlakiem Europy, zachęcając władze regionów do odtwarzania dawnych pątniczych szlaków. Opolska część szlaku św. Jakuba prowadzi przez G. Św. Anny, Opole, Brzeg. Ale i przez Nysę wiódł szlak. Już w XIII wieku zakon Bożogrobców opiekował się szpitalem NMP znajdującym się na skrzyżowaniu trzech dawnych szlaków handlowych i zapewne też pielgrzymich. Nie darmo też nasza główna nyska świątynia nosi wezwanie św. Jakuba. Święty Jakub stał się patronem pielgrzymów, wędrowców i wszystkich podróżujących. Wędrując szlakiem świętego Jakuba mamy okazję przemyśleć swoje życie oraz poznać nowe często ciekawe miejsca. Temu też służyć mogą opracowane przeze mnie inne nyskie szlaki. Dziś przedstawiam tytułem wstępu historię powstania i nazwy Camino. Nie wszyscy wiedzą, że witraż w kaplicy św. Jakuba jest taką niezwykle treściwą i barwną opowieścią.
Więcej o witrażu i nyskiej wersji Camino w skali mikro w tym wpisie
